تاریخچه:

برنامه آموزشی دکتری تخصصی (PhD) داروسازی هسته ای در ایران برای اولین بار در سال 1373 توسط آقایان مرحوم دکتر عباس شفیعی، دکتر علی خلج و مرحوم دکتر علیرضا قنبرپور از دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران و مرحوم دکتر عباس اولیاء و دکتر رضا نجفی از سازمان انرژی اتمی ایران بصورت یک برنامه آموزشی مشترک (Joint Program) تهیه و در تاریخ 03/07/1373 مورد تصویب قرار گرفت و اولین دستیاران این رشته تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی تهران مشغول به تحصیل شدند. در حال حاضر علاوه بر دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشگاههای علوم پزشکی مازندران (از سال 1388) و شهید بهشتی (از سال 1402) دارای مجوز تربیت دستیار در این رشته تخصصی می باشند.

تاکنون بیش از 60 نفر در این رشته فارغ التحصیل شده اند که بیش از نیمی از آنها بعنوان عضو هیات علمی در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی مشغول بکار می باشند.

انجمن داروسازی هسته ای ایران سازمانی است که با هدف ترویج و توسعه رشته داروسازی هسته ای، ایجاد زمینه های شغلی مناسب و همکاری های سازنده میان داروسازان هسته ای برپا شده ‌است. این انجمن متشکل از اساتید، فارغ التحصیلان و دانشجویان علاقه‌مند به مشارکت در فعالیت‌های علمی در این رشته می باشد. انجمن صرفاً در زمینه‌های علمی، تحقیقاتی، تخصصی، فنی و صنفی مربوطه فعالیت نموده و اعضای آن به نام انجمن هیچگونه فعالیت سیاسی ندارند.

ساختار انجمن:

انجمن داروسازی هسته ای ایران از ارکان زیر تشکیل شده است:

الف- مجمع عمومی: شامل گردهمایی اعضای پیوسته انجمن می باشد. این مجمع در شرایط عادی سالی یکبار و در مواقع ضروری – برای انجام اصلاحات لازم در اساسنامه و یا اتخاذ تصمیم در خصوص انحلال انجمن- به دعوت هیأت مدیره یا بازرس یا حضور یک پنجم از اعضای پیوسته برگزار می‌شود.

ب- هیأت مدیره: شامل 5 نفر از اعضای پیوسته انجمن می باشد؛ که دو نفر آنها بعنوان عضو علی البدل انتخاب می‌شوند. انتخاب اعضای هیئت مدیره هر دو سال یکبار در جلسه مجمع عمومی عادی صورت می¬گیرد و انتخاب مجدد آنان بلامانع است. شایان ذکر است که عضویت در هیأت مدیره افتخاری است.

ج- بازرس: انجمن دارای یک نفر بازرس اصلی و یک نفر علی البدل می باشد؛ که هر دو سال یکبار در جلسه مجمع عمومی عادی با رأی مخفی از میان اعضاء پیوسته انتخاب می شوند.

د- کمیته های تخصصی: هیئت مدیره بر اساس مشکلات صنفی و نیازهای داروسازان هسته ای اقدام به تشکیل کمیته های مختلف مانند: کمیته انتشارات و تولیدات علمی، کمیته روابط عمومی و … می کند. }